سیستم آندوسکوپی دو کاناله V شکل (VBE)

فیوژن آندوسکوپی کمری دو کاناله V شکل (Transforminal VBE-LIF)

آمادگی و برنامه ریزی قبل از عمل: قبل از جراحی، لازم است قبل از بررسی مناسب بودن انتخاب جراحی VBE، تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و معاینه کمکی را برای روشن شدن تشخیص بیمار به دقت جویا شویم و موارد منع مصرف مربوطه را حذف کنیم. قبل از جراحی، اشعه ایکس باید به دقت خوانده شود تا چرخش مهره‌ها، اسکولیوز، هیپرپلازی مفصل و وجود یا عدم وجود مهره‌های مهاجرت‌شده و سایر انحطاط‌های ستون فقرات را بررسی کند. ارتفاع فضای بین مهره ای، اندازه و ارتفاع سوراخ بین مهره ای و مفاصل کوچک فضای بین مهره ای بیمار باید از طریق رادیوگرافی جانبی مشاهده شود و مورفولوژی سه بعدی سوراخ و ستون فقرات کمری از طریق بازسازی سه بعدی قابل مشاهده است. از CT، و ستون فقرات کمری باید به دقت توسط اسکن های رزونانس مغناطیسی ساژیتال و عرضی ستون فقرات کمری مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد تا وجود یا عدم وجود انحطاط ریشه عصبی در بخش عمل شده مشاهده شود و تراز ریشه عصبی درک شود. ما اسکن‌های ساژیتال و عرضی MRI کمر را به دقت تجزیه و تحلیل می‌کنیم تا ببینیم آیا ریشه‌های عصبی در بخش عمل شده دارای تغییراتی هستند، مسیر ریشه عصبی را درک کرده و مسیر جراحی و اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از آسیب عصبی برنامه‌ریزی می‌کنیم. با توجه به مسیر جراحی برنامه ریزی شده، فاصله پاراسنتز و زاویه سوراخ بر روی فیلم رزونانس مغناطیسی کمر اندازه گیری می شود. به طور کلی فاصله پاراسنتز VBE کمری 6 تا 9 سانتی متر است و هر چه سفالاد بیشتر باشد فاصله پاراسنتز کمتر است و زاویه ابداکشن عموماً 30 تا 45 درجه است.

وضعیت بدن و علامت گذاری برش: بیمار در وضعیت مستعد قرار می گیرد، شکم معلق است و بیمارستان هایی که شرایط را دارند می توانند از مانیتورینگ نوروفیزیولوژیک برای مشخص کردن موقعیت بدن پیچ های پدیکول و موقعیت برش آندوسکوپی دو کاناله استفاده کنند. مکان یاب سطح بدن حوله را به طور معمول ضد عفونی و پخش کنید، زیرا آندوسکوپی دو کاناله به دو روش شستشوی آب نیاز دارد، آب شستشو بیشتر است، باید حدود 3000 میلی لیتر آب شستشو تهیه کرد و همزمان آب شستشو را گرم کرد تا از شستشوی زیاد جلوگیری شود. آب برای تأثیرگذاری بر دمای بدن بیمار، استفاده از کیسه آب آرتروسکوپی برای جمع آوری مایعات آبیاری، موقعیت دستگاه اشعه ایکس C-arm و موقعیت تجهیزات تصویربرداری برنامه ریزی شده از قبل، برای تسهیل عمل جراحی و فلوروسکوپی، اجتناب از تنظیمات مکرر تاخیر در زمان جراحی.

قرار دادن سیم راهنما برای پیچ های پدیکول از راه پوست: به طور کلی، سیم راهنما برای قسمتی که باید با پیچ های ساقه از راه پوست ثابت شود، ابتدا تحت فلوروسکوپی کاشته می شود، اما می توان آن را ابتدا به روش آندوسکوپی نیز انجام داد.

با این حال، انجام همجوشی آندوسکوپی و به دنبال آن کاشت و تثبیت سیم راهنما پیچ از راه پوست نیز امکان پذیر است.

سوزن سوزن: سوزن های تخصصی بلانت و نوک تیز به عنوان بخشی از ابزار دقیق موجود است و می توان آنها را با توجه به ترجیحات جراح انتخاب کرد. مسیر سوراخ بهینه در امتداد صفحه انتهایی فوقانی بدنه مهره تحتانی، نزدیک به مرز جانبی استخوان پاشنه در حدود 45 درجه است. انحراف فوقانی و جانبی تمایل به آسیب به ریشه خروجی دارد، در حالی که انحراف داخلی تمایل به آسیب به کیسه دورال و ریشه راه رفتن دارد. بنابراین برنامه ریزی قبل از عمل مسیر قبل از عمل باید با مطالعه دقیق داده های تصویربرداری و انجام شود

مسیر بهینه سوراخ را تعیین کنید.

ایجاد کانال کار: هنگامی که موقعیت سوزن سوراخ کننده رضایت بخش بود، از لوله اتساع مربوطه برای انجام اتساع مرحله به مرحله استفاده می شود. پس از اتمام اتساع، کانال کار با هسته درج شده همراه با سوزن سوراخ وارد می شود تا به موقعیت رضایت بخش برسد. سپس اره دایره ای ساده از داخل کانال تحت دید مستقیم یا فلوروسکوپی به مفصل سینوویال مفصلی اره می شود. هنگامی که اره دایره ای به عمیق ترین موقعیت امن رسید، بلوک استخوان برداشته می شود و برای پیوند استخوان نگهداری می شود.

درمان فضای بین مهره ای: پس از برداشتن بلوک استخوان توسط اره دایره ای و انبردست تفنگ، می توان مستقیماً به فضای بین مهره ای دسترسی پیدا کرد، هسته پالپوزوس با فورسپس هسته پالپوزوس برداشته می شود، پخش کننده فضای بین مهره ای مرحله به مرحله پخش می شود و بین مهره ای اسپیمر و اسپاتول برای مقابله با صفحات انتهایی تا زمانی که خون خارج شوند و به خوبی محافظت شوند استفاده می شود. طراحی فعلی ابزار میکروسکوپی VEB دارای عمق محدود است، با عمیق ترین ورود به فضای بین مهره ای بیش از 40 میلی متر نیست، که تضمین می کند رگ های خونی و اندام های قدامی بدن مهره آسیب نبینند.

همجوشی پیوند استخوان: پس از درمان رضایت بخش فضای بین مهره ای، یک قیف پیوند استخوان برای پیوند استخوان به فضای بین مهره ای وارد می شود. پیوند استخوان بین مهره ای باید اطمینان حاصل شود که مقدار استخوان پیوند شده کافی است، و اغلب، استخوان اتوژن برداشته شده از برجستگی مفصلی، مقدار استخوان مورد نیاز برای همجوشی را ندارد، بنابراین لازم است به اندازه کافی استخوان آلوژنیک یا مصنوعی به عنوان یک پیوند کاشته شود. مواد جایگزین، یا استفاده از موادی که باعث تشکیل استخوان می شوند، مانند BMPs، به منظور اطمینان از اینکه استخوان پیوند شده به همجوشی می رسد.

کاشت دستگاه فیوژن: پس از پیوند استخوان، دستگاه فیوژن کاشته می شود. با دسترسی دوگانه VBE، کل فرآیند کاشت فیوژن را می توان تحت نظارت آندوسکوپی انجام داد. دستگاه های فیوژن که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند در دو اندازه ثابت و مهاربندی شده موجود هستند. دستگاه های فیوژن پرانتزی به دلیل اندازه کوچکتر، کاشت آندوسکوپی آسان تر است و پس از کاشت دستگاه فیوژن در جای خود، می توان آنها را بریس کرد.

رفع فشار همان طرف و طرف مقابل: به طور کلی توصیه می شود که پس از تکمیل کاشت فیوژن، رفع فشار انجام شود، که می تواند مستقیماً با ابزار دقیق دو کاناله فیوز شده بدون جایگزینی تروکار دو کاناله انجام شود. اگر میدان دید به دلیل خونریزی و غیره خیلی واضح نباشد، سوراخ بین مهره ای معمولی را می توان برای رفع فشار و برداشتن دیسک جایگزین کرد. اگر هنوز یک دیسک فتق یا تنگی در طرف مقابل وجود دارد، می‌توان از سوراخ بین مهره‌ای معمولی در سمت مقابل برای رفع فشار، برداشتن هسته پالپوزوس و برداشتن هسته پالپوزوس استفاده کرد. در صورتی که هنوز فتق یا تنگی دیسک وجود داشته باشد، می توان هسته پالپوزوس را از طرف مقابل خارج کرد و هر دو طرف را می توان همزمان توسط دو اپراتور عمل کرد که باعث افزایش زمان عمل نمی شود.

فیکساسیون پیچی از راه پوست: پس از اتمام فیوژن و رفع فشار، فیکساسیون پیچی ساقه از راه پوست انجام می شود. پس از فلوروسکوپی و تایید، پیچ های از راه پوست در امتداد سیم راهنما قرار داده شده پیچ می شوند و برش بسته می شود.