Hoe herken je radiculaire, droge en clusterpijn?

De lumbosacrale zenuwwortel van het wervelkanaal naar de sacrale plexus en de verzameling van de heupzenuwstam, dus als een van de drie erbij betrokken is, kan dit een aantal vergelijkbare symptomen en tekenen veroorzaken. Deze kenmerken komen vooral tot uiting in pijn in de taille en benen, gevoelloosheid, bewegings- en reflexstoornissen en een positieve test voor het strekken van de benen, etc.. Sommige kenmerken zijn voor beginners vaak moeilijk te herkennen, wat tot een verkeerde diagnose leidt. In feite zijn de pathoanatomische locaties en kenmerken van de drie laesies niet consistent. Met uitzondering van de zeldzame gevallen waarin er twee of drie tegelijk kunnen voorkomen, zijn deze kenmerken doorgaans enkelvoudig en verschillend.

Radiculaire pijn wordt meestal geassocieerd met lumbale hernia, lumbale spinale stenose (inclusief laterale fossastenose) en lumbale spinale tumoren.

(1) Paravertebrale pijn: De belangrijkste kenmerken van radiculaire pijn zijn paravertebrale pijn en uitstraling naar de onderste ledematen als gevolg van de gelijktijdige betrokkenheid van de dorsale en laterale takken van de spinale zenuwwortels van het getroffen segment. Droge pijn en clusterpijn komen doorgaans niet voor bij radiculaire pijn.

(2) Beperking van de beweging van de lumbale wervelkolom: Lumbale spinale stenose beperkt voornamelijk de extensie van de rug, terwijl problemen met de lumbale tussenwervelschijf de extensie van de lumbale rug, de voorwaartse flexie en de aangetaste zijflexie kunnen beperken. Intradurale tumoren kunnen ook in verschillende stadia van de ziekte een verschillende mate van bewegingsbeperking van de lumbale wervelkolom veroorzaken. Droge pijn en plexiforme pijn vertonen dit kenmerk echter niet.

(3) Cervicale flexietest: Zhao Dinglin et al. voerde een cervicale flexietest uit bij 200 patiënten met radiculaire pijn, en het positieve percentage was meer dan 95%. Dit komt omdat de cervicale wervelkolom zich in een staat van voorwaartse flexie bevindt, waardoor de spanning en druk op de aangetaste zenuwwortels via de durale zak en wortelmanchet toeneemt, waardoor de pijn wordt verergerd. De studie vond geen bewijs van droge pijn of plexiforme pijn.

(4) Symptomen van lokalisatie van spinale zenuwwortels: De sensatie, beweging en reflexen van spinale zenuwwortels hebben duidelijke lokalisatiekenmerken, afhankelijk van de spinale ganglia. Zo wordt het dorsale huidgevoel van de eerste en tweede teen van de voet voornamelijk geïnnerveerd door de lumbale zenuwwortel, terwijl de laterale rand van de voet en de kleine teen worden geïnnerveerd door de sacrale zenuwwortel. Radiculaire pijn, sensorische stoornissen en reflexen zijn meer betrokken dan het bereik van droge pijn en clusterpijn.

In het verleden werden klinische diagnoses van droge pijn gewoonlijk 'ischias' of 'ischiasneuritis' genoemd. Recent onderzoek suggereert echter dat laesies van de bekkenuitgang van de heupzenuw, zoals tumoren, verklevingen, compressie van de pudendusspier en ontstekingsstimulatie, de belangrijkste oorzaken zijn van droge pijn. De belangrijkste kenmerken van droge pijn worden niet beïnvloed door subjectieve beoordelingen en worden gekenmerkt door een gebrek aan vocht.

(1) Drukpunten: Deze bevinden zich meestal in de bekkenuitgang, met name rond het ringsprongpunt. Radioactieve pijn in de onderste ledematen treedt op wanneer lokale diepe druk wordt uitgeoefend, en het bereik ervan is duidelijk groter dan radiculaire pijn. Ongeveer 60% van de zieke kant gaat gepaard met rouge point (scheenbeenzenuwverloop) en peroneale punt (gemeenschappelijk peroneusverloop) druk en radiculaire pijn. Er is geen duidelijke druk- en percussiepijn in het onderste lumbale gebied.

(2) Rotatietest van de onderste ledematen: De test voor interne rotatie is positief als deze uitsluitend wordt veroorzaakt door adhesie aan de uitlaat. Als ook de pudendusspier erbij betrokken is, is de externe rotatie ook positief.

De symptomen van droge lokalisatie manifesteren zich als sensorische, motorische en reflexmatige tekorten in het gebied van de innervatie van de tibiale zenuw en de peroneuszenuw. Het bereik van betrokkenheid is groter en beperkt tot de spinale zenuwwortels binnen het bereik van lumbale 4 tot sacrale 2.

(4) Gevoelloosheid van de voetzolen: Wortelsensorische stoornissen hebben vaak geen betrekking op het gehele plantaire gebied. Volgens Zhao Dinglin en andere statistieken vertoont echter meer dan 90% van de gevallen van droge pijn plantaire gevoelloosheid.

Plexuspijn: kan worden veroorzaakt door tumoren, chronische ontstekingen en adnexale ziekten in het bekken, die de sacrale plexus kunnen aantasten en tot symptomen kunnen leiden. De meest voorkomende aangetaste zenuwen zijn de heupzenuwstam, de femorale zenuwstam en de superieure gluteale zenuw.

(1) Meerstammige pijn: In hetzelfde geval kunnen ischias, dij-, sacrale en kniepijn aanwezig zijn. Deze symptomen kunnen gelijktijdig of afwisselend optreden, afhankelijk van de ernst van de laesies. Er kunnen verschillen zijn in de mate van betrokkenheid tussen verschillende zenuwstammen.

(2) Lumbosacrale percussietest: Het verschil tussen deze test en radiculaire pijn is dat wanneer percussie wordt toegepast op het lumbosacrale gebied, de patiënt niet alleen geen pijn ervaart, maar zich ook op zijn gemak voelt. Daarentegen veroorzaken laesies die de bekkenruimte innemen pijn, vaak ernstig.

(3) Bekkenonderzoek: Bekkenpijn komt vaker voor bij vrouwelijke patiënten; daarom is een gynaecologisch onderzoek noodzakelijk om gynaecologische aandoeningen uit te sluiten voordat een diagnose wordt gesteld. Om tumoren uit te sluiten, moet bovendien bekkenpalpatie en, indien nodig, anaal onderzoek worden uitgevoerd. Orthopantomogrammen en schuine films van het bekken moeten worden gemaakt na een reinigende klysma. Bariumklysma of cystografie kan worden gebruikt bij mensen die verdacht worden van darm- of urinewegtumoren.

(4) Reflexveranderingen: De kniereflex en de achillespeesreflex kunnen tegelijkertijd verzwakt zijn of verdwijnen.