جراحی کم تهاجمی ستون فقرات. آیا همه اینها را می دانستید؟

جراحی ستون فقرات کم تهاجمی نشان دهنده آخرین جهت پیشرفت جراحی ستون فقرات است و مورد توجه بیماران است. از آنجایی که تکنیک‌های ستون فقرات با حداقل تهاجم بسیار سریع در حال توسعه هستند، ارزیابی صحیح تکنیک‌های مختلف آسان نیست و تنها از طریق یادگیری و تمرین مستمر می‌توانیم ارزیابی عینی انجام دهیم. انتخاب روش مناسب ستون فقرات با حداقل تهاجم در بیمار مناسب می تواند واقعاً مزایای جراحی کم تهاجمی را وارد بازی کند و با آسیب کمتر به بهبودی سریعتر دست یابد، در حالی که در عین حال اثربخشی آن کمتر از جراحی باز نیست.

تکنیک های رایج کم تهاجمی در جراحی ستون فقرات کدامند؟

سه دسته اصلی از جراحی های کم تهاجمی ستون فقرات وجود دارد که هر کدام نشانه های خاص خود را دارند و باید با توجه به شرایط بیمار انتخاب شوند. البته دسته های دیگری از جراحی وجود دارد که به دلیل اشکالات مهم تر، کمتر انجام می شوند. دسته اول، تکنیک سوراخ از راه پوست است که شامل استفاده از سوزن برای عبور از پوست برای انجام برخی روش‌ها می‌شود. دو نوع اصلی از روش های از راه پوست عبارتند از ورتبروپلاستی و پیچ های پدیکول از راه پوست. اگر شکستگی ناشی از پوکی استخوان وجود داشته باشد، می‌توانیم ورتبروپلاستی را انجام دهیم، این عمل جراحی است که در آن یک سوزن به استخوان شکسته وارد می‌شود تا مقداری سیمان استخوانی تولید شود. این یک روش بسیار کم تهاجمی است و شما می توانید در عرض دو روز از بیمارستان مرخص شوید و بعد از عمل می توانید روی زمین بروید. پیچ های پدیکول از راه پوست پیچ هستند. در گذشته بیماران دچار شکستگی باید یک برش بسیار طولانی ایجاد می‌کردند، اما اکنون فقط باید یک برش کوچک به اندازه دو سانتی‌متر ایجاد کنند و پیچ از شکاف عضلانی به داخل کشیده می‌شود تا بیمار بتواند زودتر بلند شود. زخم آنقدر دردناک نیست سوراخ‌های پوستی دیگری نیز وجود دارد که یک تکنیک لانسینگ است، از جمله بلوک‌های ریشه عصبی که اغلب در حال حاضر انجام می‌شود. برخی از فتق‌های دیسک وجود دارند که می‌توان در کنار ریشه عصب کمی دارو تجویز کرد و برخی از اسپوندیلوزهای گردنی نیز وجود دارند که می‌توان به این روش انجام داد. همچنین برخی از بیماران ممکن است نیاز به بیوپسی پانکچر داشته باشند، که اکنون می توان با موضع گیری CT با دقت بیشتری انجام داد. اینها همه روشهای کم تهاجمی با پونکسیون از راه پوست هستند.

دوم جراحی دسترسی است. برخی از بیماران ممکن است دچار لغزش دیسک کمر یا تنگی شدید ستون فقرات شده باشند و بسیاری از استخوان‌های خارج شده ناپایدار باشند، بنابراین برخی از بیماران ممکن است نیاز به رفتن به پیچ‌ها داشته باشند و این نوع جراحی در صورت ضربه زدن به پیچ‌ها کم تهاجمی نیست. در واقع اینطور نیست. جراحی کم تهاجمی در جراحی ستون فقرات را می توان در زیر کانال انجام داد. به اصطلاح زیر کانال، در اصل برای انجام یک برش بیش از 10 سانتی متر، عضله به دو طرف شماره گیری بسیار قوی است. حال، اگر یک برش کوچک ایجاد کنید و عمل جراحی داخل عضله را به بخیه عضله انجام دهید، می‌توانید دیسک را خارج کنید، اعصاب را از فشار خارج کنید و سپس پیچ‌ها را وارد کنید. بنابراین فکر نکنید که قرار دادن آن لزوماً یک جراحی بزرگ است. پیچ، اینطور نیست. بهبودی این جراحی نیز بسیار سریع است، بیمار روز بعد روی زمین است و پس از 3 تا 4 روز از بیمارستان مرخص می شود. سوم استفاده از آندوسکوپی است، فورامنوسکوپی بین مهره ای دارای یک آینه هفت میلی متری است، باز هم یک جراحی باز بسیار کوچک است، اما آینه ای دارد که به داخل آن می رسد، از طریق برخی تجهیزات، می تواند دیسک بیرون زده از بیرون را حذف کند. اکنون بسیاری از جراحی‌ها زیر میکروسکوپ انجام می‌شوند، زیرا تجهیزات میکروسکوپی بسیار خوبی وجود دارد، می‌توان آن را چهار یا پنج برابر بزرگ‌نمایی کرد، بنابراین بسیار واضح‌تر است که اعصاب کجا هستند، کجا دیسک‌ها قرار دارند، و آسیب دیدن به آن آسانی نیست. بنابراین عوارض کمتری وجود دارد.

آیا جراحی کم تهاجمی ستون فقرات به معنای عدم ایجاد برش است؟

در واقع از دیدگاه جراح، درمان هر بیماری را می توان به درمان های غیرجراحی (محافظه کارانه) و جراحی تقسیم کرد. بنابراین، هیچ برشی به درمان محافظه کارانه اشاره نمی کند، در حالی که جراحی کم تهاجمی ستون فقرات یک نوع درمان جراحی است. جراحی ستون فقرات با حداقل تهاجمی نقطه مقابل جراحی باز است، بنابراین آیا این درست است که جراحی ستون فقرات کم تهاجمی را «جراحی جزئی» و جراحی باز را «جراحی بزرگ» بدانیم؟ درک آن آسان است، اما فقط برای همان بیماری. در حال حاضر، تکنیک های جراحی کم تهاجمی برای بسیاری از اختلالات ستون فقرات در دسترس هستند. برای مثالی نسبتاً افراطی، جراحی کم تهاجمی برای اسکولیوز دژنراتیو چندین برابر آسیب زاتر از دیسککتومی باز است، بنابراین عبارت فوق باید یک مقدمه داشته باشد، یعنی مختص یک بیماری خاص باشد. منظور من از کم تهاجمی، برش کوچک کم تهاجمی نیست. مواقعی وجود دارد که یک برش کوچک می تواند به شدت تهاجمی باشد، و مواقعی وجود دارد که یک برش بزرگ لزوماً آسیب زا نیست، بنابراین حداقل تهاجمی بر اساس آسیب های بیمار برای ارزیابی میزان تروما انجام می شود.

آیا جراحی کم تهاجمی ستون فقرات یک مداخله است؟

ماهیت واقعی جراحی ستون فقرات کم تهاجمی دستیابی به همان هدف درمانی است، اما با آسیب کمتر مرتبط با دسترسی جراحی. به عنوان مثال، در حالی که جراحی باز ستون فقرات مستلزم برداشتن عضلات و آسیب به رباط‌ها است، جراحی ستون فقرات با حداقل تهاجم، آسیب به عضلات، رباط‌ها و سایر بافت‌های نرم را با استفاده از تکنیک‌های سوراخ از راه پوست و دسترسی به فضای بین‌عضلانی به حداقل می‌رساند.

در واقع جراحی کم تهاجمی ستون فقرات شامل انواع جراحی از راه پوست، میکروسرجری، جراحی کانال و ترکیبات مختلف است. درمان های مداخله ای مانند اوزون تراپی و فرسایش با فرکانس رادیویی تنها بخشی از فناوری از راه پوست هستند و این نوع فناوری اغلب اندیکاسیون های محدودتری دارد، بنابراین تنها با انتخاب موارد مناسب می توان به اثرات درمانی خاصی دست یافت. جراحی با حداقل تهاجمی ستون فقرات چه بیماری هایی را می توان درمان کرد؟ تکنیک های کم تهاجمی فعلی ستون فقرات کاربردهای زیادی در فتق دیسک کمر، تنگی ستون فقرات کمری، اسپوندیلولیستزی کمر، شکستگی ستون فقرات، سل ستون فقرات و غیره دارند. اسکولیوز. این فقط می تواند یک تجزیه و تحلیل خاص از بیماری های خاص باشد. اگرچه توسعه فناوری کم تهاجمی برای فتق دیسک کمر نسبتا بالغ است، اما همه بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر نمی توانند تحت عمل جراحی کم تهاجمی قرار گیرند. و برای برخی از بیماری های پیچیده مانند اسکولیوز دژنراتیو، برخی از پزشکان اقدام به جراحی سنتی کم تهاجمی می کنند که از یک سو باید موارد مناسب را انتخاب کنند و از سوی دیگر، آیا اثر طولانی مدت آن بهتر از جراحی باز سنتی است یا خیر. هنوز مطالعات بیشتری مورد نیاز است. جراحی که هم بر جراحی باز ستون فقرات و هم جراحی کم تهاجمی ستون فقرات تسلط داشته باشد، می تواند به بهترین وجه نشانه های جراحی ستون فقرات کم تهاجمی را درک کند. تصمیم گیری مهمتر از برش است، بنابراین انتخاب مورد مناسب کلید موفقیت جراحی ستون فقرات کم تهاجمی است.

چه نوع بیماران مبتلا به بیماری ستون فقرات برای جراحی کم تهاجمی ستون فقرات مناسب هستند؟

بسیاری از بیماران به کلینیک مراجعه می‌کنند و درخواست جراحی با حداقل تهاجمی ستون فقرات می‌کنند، "دکتر، من نمی‌خواهم برش ایجاد کنم، فقط می‌خواهم جراحی با حداقل تهاجمی ستون فقرات انجام دهم." من فقط می‌خواهم جراحی کم تهاجمی داشته باشم! ضایعات ستون فقرات و خواسته های غیر واقعی، تنها پاسخ این است: "اینکه آیا می توانید جراحی کم تهاجمی انجام دهید یا نه، نه به من بستگی دارد و نه به شما. اگر زودتر برای بیماری خود به من مراجعه کنید، ممکن است شانس انجام جراحی کم تهاجمی را داشته باشید. "هر بیماری بر تشخیص زودهنگام و درمان زودهنگام تاکید دارد. اگر انتظارات زیادی برای سلامتی خود دارید، باید از تمرین و پیشگیری معمول شروع کنید. بر اساس سطح فعلی توسعه فناوری ستون فقرات با حداقل تهاجم، عمل جراحی کم تهاجمی ستون فقرات برای ضایعات اولیه مناسب تر است. بعد از جراحی کم تهاجمی ستون فقرات از زمین خارج شوید؟

یک نوع جراحی روزانه ستون فقرات در حال انجام است. مفهوم جراحی روزانه چیست؟یعنی امروز در بیمارستان بستری هستید، بعد از ظهر عمل می کنید و روز بعد می توانید مرخص شوید. این یک پیشرفت بسیار بزرگ در جراحی های کم تهاجمی است، اما این تصور اشتباه نیست که بیماران باید بلافاصله پس از جراحی از رختخواب خارج شوند یا روز بعد باید تمرینات عملکردی انجام دهند. اگرچه گفته می شود که جراحی کم تهاجمی است. آسیب کمتری نسبت به جراحی باز هم به بافت عضلانی و هم به بافت بینابینی دارد، به این معنی نیست که بعد از جراحی کم تهاجمی نیازی به توانبخشی نیست. توصیه نمی شود فوراً به تجارت عادی بازگردید، بلکه آن را به عنوان یک جراحی که نیاز به استراحت مناسب دارد، درمان کنید. جراحی کم تهاجمی معمولی، به طور کلی بیماران را ملزم می کند که سعی کنند در روز جراحی در رختخواب استراحت کنند، سپس روز بعد می توانید از رختخواب خارج شوید، یعنی می توانید از بیمارستان مرخص شوید، همچنین می توانید در طول روز عادی انجام دهید. فعالیت ها، خودمراقبتی عادی مشکلی نیست. با این حال، انجام ورزش در این زمان توصیه نمی شود.

چه مدت بعد از جراحی کم تهاجمی ستون فقرات می توانم ورزش کنم؟ بین بلند شدن از رختخواب تا 2 تا 3 ماه پس از جراحی، تحمل وزن بیش از حد و ورزش های عملکردی بدن در این زمان توصیه نمی شود. به طور کلی، انجام برخی تمرینات عملکردی بدن و تمرینات قدرتی به تدریج 2 تا 3 ماه پس از جراحی توصیه می شود. مخصوص هر بیمار، می تواند بر اساس وضعیت بهبودی، تحت نظر پزشک انجام شود.