جراحی ستون فقرات چقدر خطرناک است؟

بسیاری از افراد از درد ناشی از لیز خوردن دیسک رنج می برند که می تواند باعث درد پشت و پا و در موارد شدید مشکلات حرکتی شود. با این حال، آنها ترجیح می دهند رنج بکشند تا اینکه برای جراحی به بیمارستان بروند، زیرا می ترسند که عمل جراحی به یک برش بزرگ نیاز داشته باشد.

در واقع، این یک برداشت نادرست از درمان فتق دیسک است، زیرا با پیشرفت علم پزشکی، جراحی فتق دیسک وارد عصر «حداقل ضربه، درمان دقیق، اثربخشی خوب، بهبود عملکرد سریع، سرعت درمان بالا» شده است.

علاوه بر این، در میانسالی، کیفیت زندگی در 20 سالگی بین 50 تا 70 قطعا بالاتر از 20 سالگی بین 60 تا 80 است. 20 سال به سبک خودشان؟ آقای فو، 52 ساله در این ویدئو، سال ها از کمردرد رنج می برد. در طول شش ماه گذشته، کمردرد او به طور فزاینده‌ای شدید شده است، با درد و ناراحتی در ناحیه لگن و ساق پا راست، و انگشتان پا کمی بی‌حس و ناراحت‌کننده شده‌اند، بنابراین او برای جراحی کم تهاجمی ستون فقرات در بیمارستان ما بستری شد. تیم Ye Xiaojian عمل جراحی را با توجه به وضعیت واقعی او انجام دادند و او پس از جراحی به خوبی بهبود یافت. او زندگی عادی خود را از سر گرفته است و می تواند با ماشین به محل کار برود و برگردد، همانطور که خود آقای فو گفت: "احساس می کنم الان زنده هستم و لگد می زنم".

01 جراحی ستون فقرات کم تهاجمی چیست؟

جراحی کم تهاجمی، همانطور که از نامش پیداست، برای به حداقل رساندن آسیب به بافت های طبیعی و به حداقل رساندن تاثیر جراحی بر عملکرد کل سیستم بدن است و به عنوان یکی از جهت گیری های جراحی در قرن بیست و یکم از زمان شروع به کار گرفته شده است. تولد آن

جراحی ستون فقرات کم تهاجمی استفاده از میکروسکوپ جراحی یا بزرگنمایی بالا، بزرگ کردن میدان دید جراحی برای اعمال جراحی، از طریق کوچکترین برش پوستی ممکن برای انجام "جراحی آندوسکوپی" است، به طوری که جراحی ستون فقرات با حداقل آسیب پزشکی به اجرا از موثرترین درمان

در زمینه جراحی ستون فقرات، با توسعه مداوم تکنولوژی کم تهاجمی، درمان کم تهاجمی بیماری های ستون فقرات به روند آینده تبدیل خواهد شد.

02. چه شرایطی برای جراحی کم تهاجمی ستون فقرات مناسب است؟

در حال حاضر، اکثر بیماری های دژنراتیو ستون فقرات کمری را می توان با جراحی کم تهاجمی درمان کرد که نشان دهنده ترین آن فتق دیسک کمر است.

فتق دیسک کمر یک وضعیت پاتولوژیک ناشی از تغییرات دژنراتیو و آسیب به دیسک های بین مهره ای کمر است که منجر به بیرون زدگی هسته پالپوزوس و بخشی از آنولوس فیبروزوس به داخل بافت های اطراف شده و نخاع یا ریشه های عصبی نخاع مربوطه را فشرده می کند.

علامت اصلی فشرده شدن ریشه های عصبی یا نخاع است که به صورت کمردرد مزمن، تشعشع درد یا بی حسی در اندام تحتانی و گاهی اسپاسم عضلانی یا حتی تحلیل عضلانی در ناحیه پاراورتبرال و اندام تحتانی، محدودیت فعالیت و تست کشش عصبی مثبت

افتادگی دیسک کمر جدی ترین شکل فتق دیسک کمر است. اگر به موقع درمان نشود، پرولاپس هسته پالپوس بدتر می شود، فشردگی عصب نخاعی کمر بدتر می شود و حتی سندرم دم اسبی باعث آسیب برگشت ناپذیر عصبی می شود. در عمل بالینی، اسپوندیلولیستزی کمری نیز یکی از علل اصلی درد کمر و ساق پا است که بیماران میانسال و مسن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و درمان را دشوارتر می کند. بنابراین پیشنهاد ما این است که بیماران پس از شروع علائم برای تشخیص واضح به بیمارستان مراجعه کنند.

از نظر درمان، برای فتق دیسک کمر که با اسپوندیلولیستزی کمری یا بی ثباتی ستون فقرات کمری همراه نیست، می توان ابتدا جراحی فورامنوسکوپی بین مهره ای کم تهاجمی را در نظر گرفت، اگرچه عود و میزان باقیمانده مشخصی وجود دارد، اما احتمال وقوع هنوز نسبتاً کم است. برای افتادگی دیسک با درجه بالایی از جابجایی آزاد فتق کمری، می‌توانید جراحی فورامینوسکوپی بین مهره‌ای کم تهاجمی را نیز انتخاب کنید، اگرچه این عمل کمی پیچیده‌تر و دشوارتر است، اما با این وجود می‌توانید به خودتان فرصتی برای حداقل تهاجمی بدهید. ، جراحی فیوژن باز گزینه درمانی نهایی است.

03. چالش های جراحی ستون فقرات کم تهاجمی برای پزشکان

در مقایسه با جراحی باز ستون فقرات، جراحی کم تهاجمی ستون فقرات دو چالش را برای پزشکان ایجاد می کند.

اولین چالش، مهارت جراح است.

جراحی کم تهاجمی در مقایسه با جراحی سنتی میدان دید بسیار کمی دارد و میدان دید نسبتا محدودی دارد. جراحی کم تهاجمی شبیه کنده کاری دانه سویا و انجام یک عمل بسیار ظریف در فضای بسیار کوچک است. بنابراین جراحی کم تهاجمی نیاز به آموزش فنی و حرفه ای بسیار بالایی برای خود جراح دارد که باید دانش و قضاوت آناتومیک قوی به ویژه توانایی انجام جراحی در فضای بسیار کوچک را داشته باشد. به عنوان مثال، روش فورامنوسکوپی بین مهره ای تنها به برش پوستی 7 میلی متری نیاز دارد. رفتن از یک برش سنتی بزرگ به یک برش کوچک نیاز به غلبه بر بسیاری از مشکلات روانی، مهارتی و فنی دارد.

چالش دیگر تعهد جراح است.

هنگامی که برای اولین بار شروع به انجام عمل جراحی کم تهاجمی ستون فقرات کردم، برای تأیید موفقیت آمیز بودن هر مرحله از عمل، باید عکس اشعه ایکس می گرفتم. در حین عمل، خارج شدن پزشک از اتاق غیرممکن بود، زیرا او باید در کنار بیمار بایستد و با هم عکسبرداری اشعه ایکس انجام شود.

ما آماری داشتیم که وقتی برای اولین بار انجام لامینکتومی با حداقل تهاجم را شروع کردیم، باید تقریباً 200 اسکن را در یک عمل انجام می‌دادیم. هرچه عملیات بیشتری انجام دهید، تشعشع بیشتری دریافت می کنید. دکترها واقعا "مردان ایکس" هستند.

تابش اشعه ایکس در طی یک روش کم تهاجمی هم برای جراح و هم برای بیمار روی میز عمل بسیار مضر است. چگونه می توان تشعشعات را کاهش داد وقتی که حفاظت و تجهیزات به اندازه کافی سریع بهینه نمی شوند؟ آسیب به بیمار را کاهش دهید؟ راه حل بهبود مستمر استانداردها و مهارت های جراحی است.

پس از تلاش‌های بی‌وقفه برای تحقیق و جمع‌آوری تجربه و فناوری، سرانجام توانستیم اطمینان حاصل کنیم که بیماران در حین جراحی تا حد ممکن تابش اشعه ایکس دریافت می‌کنند و امیدواریم که بتوانیم با اقدامات عملی مراقبت‌های انسان‌گرایانه را برای هر بیمار انجام دهیم.

مقاله تکثیر شده از: بیمارستان شانگهای تونگرن